أبن رزيق
       
       
            لاتىعىذليه فىىإن الىعىذل يىولىعه      قىد  قىلت حىقاًولكن لىيس iiيىسمعه
جىاوزت فىي لىومه حىداًٰ أضىر iiبه      مىن حىيث قىدرت أن الىلوم iiيىنفعه
فىإستمعلي الىرفق فىي تىأنيه iiبىدلاً      مىن  عىذله فهو مضني القلب iiموجعه
قىىد كىان مىضطلعاًبالخطب iiيىحمله      فىضىيقت  بىخطوب الىدهر iiأظىلعه
يىكفيه مىن لىوعه الىتشتيت أن لىه      مىن الىنوي كىل يىوم مىا يىروعه
مىىا أب مىىن سىفر إلا iiوأزعىجه      رأي  الىىي سىفىر بىالعزم iiيىزمعه
كىأنىما هىىو فىي حىل iiومىرتحل      مىىوكىل بىفىضىاء الله iiيىذرعىه
إن  الىزمان أراه فىي الىرحيل iiغىني      ولىوإلي الىسد أضىحي وهىو يزمعه
ومىىا مىجىاهده الإنىسان iiتىوصله      رزقىاًولادعىه  الإنىسىان iiتىقىطعه
قىد  وزع الله بىين الىخلق رزقىهمو      لىم  يىخلق الله مىن خىلق iiيىضيعه
لىكنهم كىلفوا حىرصاً فىلست iiتىري      مىسىترزقاً  وسىوا الىغايات iiتىقنعه
والحرص في الرزق والأرزاق قد قسمت      بىغىي الا إنىبىغي الىمرء يىصرعه
والىدهر  يىعطي الفتي من حيث iiيمنعه      إرثىاًويىمنعه  مىىن حىيث iiيىطمعه
إسىتودع الله فىي بىغداد لىي iiقىمراً      "بىالىكرخ"من فىلىك الأزرار iiمىطلعه
ودعىتىه وبىىودي لىىو يىودعني      صىىفىو الىحىيىاهوإني iiلاأدعىىه
وكىم  تىشبث بىي يوم الرحيل iiضحي      وأمىىعىي  مىسىتهلات iiوأدمىعىه
لاأكىذب  الله ثىوب الىصبر iiمىنخرق      عىنىي  بىفىرقته لىكىن iiأرقىعىه
أنىىي أوسىع عىذري فىي iiجىنايته      بىالىبين عىنىه وجىرمي iiلايىوسعه
رزقىت مىلكاً فىلم أحىسن iiسىياسته      وكىل مىن لايىسوس الىملك يىخلعه
ومىن غىدا لابىساً ثىوب الىنعيم iiبلا      شىكىر  عىلىيه فىىإن الله iiيىنزعه