في كل يوم تتزايد خطواتك
مبتعدتا ..
تتزايد بداخلي الأشواق ..
أصبحت بركانا ..
يكاد ينفجر ..
تباكيتك .. قبل وجودك في
حياتي ¿..
ثم بكيتك .. خوف خسرانك
وأبكيك .. ماضيا ضاع من
يدي ..
أتذكرين .. حين شكوت لك
هموما .. أثقلت كاهلي ..
وأني لا أجيد .. بكاءها
علمتني البكاء ...
ورحلتي
لا تخافي ..
فقد سبق التلميذ
معلمه ..
أصبحت أتقن بكاءك ..
بعدما أتقنت أنت البعد ..