.
.

۔’

أستودع الله حبيبا كىان يٓىرضىيىنىا
فىنىىأي عىنىىا ومىىا كىنىىا مٓىىريدينىىا

مىىرُْ الىىزمىان ولىمٔ نْىلٔىقىي أحöبْىتöىنا
وهىىذا البىيىنٓ يٓىفىنىيىهىم ويٓفىنىيىنا

نطىىقْ الفىؤادٓ .. والأهىاتٓ تىجىرحىه
وبىقىىي الىهىىمٓ أشكىالاً لىيٓىدٔمöىيىنىا

ما كنتٓ أحسىبٓ أن الجىرحْ تحمله
ليىالىي الهجىىرْ ولا الأيىامْ تٓىبىكىيىنىا

ألا يكىفىي لىهىىذا الىقىلىب رجىفْىتْهٓ
حتي جٓىرöحْنا وجىرحٓ الهجرö يىكفيىنا

كىمٔ كٓنتٓ اشكىو عöندْ لöقائöها ولْهىي
واليوم اشكىىو إلي الأيام مىاضىيىنا

يا لىوعهْ القلبö من وجدٰ يىزلىزلنىي
ودمعٓ العينö الىذي قىدٔ صىارْ يٓبىليىنا

ما حيلهْ القىلىبö والىدنىيىا تٓىعىىانىده
سوي البكىاء علي من كان يْبكيىنا

لو كان قلبهىا غْداهْ البينö يىذكىرنىي
لبقىي يبكىي بىاقي العىمىرö عاديىنىا

أمىن يرضي لهىذي العيىن أدٔمٓىعٓىهىا
ويرضي الحىىزنٓ بأن يكىون قىاضىيىنا

حتمىًا سيرضي علينا لىوعىه الألىىمö
ويرضىي الهمٓ .. بأن يكىونْ سْىاقيىنا

ويٓثقىلىنىا بىالأهىىات الىتىي جىمىعىىت
جöىراح الأمىىسö .. ومىا زالىت تٓىعىادينا

ليىلاهٓ .. زرت مىكانىىاً كىان يىْىجىمعٓىنىا
رأيىتٓ فيهö من المىاضىي .. أمىاسىينا

رأيىت الحىىلمْ الىىذي كىىان يْسبىقىنىىا
إلي الأمىىالö .. الىتىي كىادت تٓلاقىيىنىا

ذرفتٓ الدمعْ .. علي من كان يفرحنا
ويبقي الدمىىعٓ .. تöىىريىاقىاً ليشفىيىنىىا

أكىىادٓ أمىىىىوتٓ .. ولا أدري لöىمىىىىا زرت
ذاك الىمكىان .. وقىد جْىفُىتٔ مأقىىيىنىىا

أنتö القىريىىبهْ .. ولو بعىدتٔ مجالسنىا
أنتö الحىبيىىبىهْ .. ولو طىالتٔ ليىالىيىنىا

أنت الحىنىان .. الىذي قىد سىاقه زمنñ
إلي الىفىىىؤادö .. فأنىسىىانىا مىىأسيىىنىا

وأنت الهىوي ... بلا شىكٰ يٓىسىىاورنىي
ولا ريىبٰ ... عىىن الأمىىىال يٓىىلٔىىهöىىيىىنىا

إن الىىذي فىىىي الىمىىاضي .. فىىرُْقْىىنىا
نىرجىىوه أنىىه فىي الحىىاضىرö .. يٓلاقينىا

ويىجٔمْىعىنْىىا .. كىمىاءٰ سىارْ في شعْبٰ
لöىىنىلىىقىىىاهٓ زلالاً .. حىىىتىي يْىىىرويىىنىىا

إöلىه الىكىونö ... نىرجىوكْ بىأن تىجىمىىىعٔ
شىتىاتْ الىقىلىبö ... بöىلا حٓىزنٰ يٓىوارينا

وأن تىىرأف بىىحىىالö أحىىبىهٰ ... ذهىبىىوا
حيىثٓ الغيىبö .. ومىن الأحبىابö تٓدنينا

ولا تجعىلٔ حىزينىاً مöثىلي .. فىي كمىدٰ
يٓىداري الجٔىرٔحْ .. ولا الحسرات تñضنينا

۔’

.
.