هــاتى لــــى الشــاى يــا سـمـره وخلـــــى الراديــو ع الحـــمــــره وأقـــرى الـنـشره كـــام مـــــــره يــمــــوت جــوه عــشان بــــــره ****** فـــ وســــط الأرز أنــبــوبـــــــه بتطـــرح طــفـــل أكــذوبــــــــــه و تبقـــــى جبـــالــــى مقـــــلوبــه بقـــى لــهـا سنيــن ف غيبــوبه *** انـــــــا دُرزى .. أنـــــــا شيــعى وليــــــه بتــــــلـفــى وتـــشيعـــــى وتـــــــاخـــدى قـــلبــي وتبيـــعـــى تــتــــــوهى مــنـــى وتــضيـــــــعي *** بنـــيـــت لــك خــيــــــمه تجـمــعنــــا انـــــا وانــــــت وأوجـــــــاعنـــــا زرعـــــت بـــأيــــدى أوتــــادهــــــا نسجــــت بدمــعــــى سـجادهـــــا آتــــــابى كــــل سـُـــــــكــــانــهـــــا دمــــوع لــــبنان و احــــزانـــهــــــا *** وجالك يوم على صدره .. صليب و هلال معــــاه شنطــــه معبيـهـا.. وعــود وآمــــــــال وكنت جـعـان ..........! وكانت امى عطشانـــــــــه وكانت ( بسمه) مجروحه و( نجمه ) لـيها سـهرانـــــه عيونــها ف لحظه تتســمر ضلوع لبنان بتتكســـــــــر وتتبحـــتر ... هنــا وهنــاك ****** زرعنا بارود ... داير ما يــــــدور وجينا نعود ... قــــابلنا الســـــــور ورجـــــــل تفــــوت ....! ورجـــلى التانيــــه محبوســــه وزهـــرة بـــكره مقطوفـــــه ويـرمـــوها ف اى مكـــان عشان تطرح هناك أشجان تــدوب فيـها جبــال لبنان ****** يـهل هلال ( أمل ) شايب تشب النار ف تـوب دايب تـهـــون العــشره و تـخـونـــه ويـقـــطع جــذره وغصونــــــه ويزرع جنـــب شوقنا بارود ويطــرح جوه قلبي ســــدود ******